Son günlerde olanlardan sonra (naftalin kokusu, sohbet, düşünceler, arkadaşlar, dilekler, kahveler, fincan vs.) şimdi bir an durup kendime her şey yolunda mı diye sormaya çalıştım. TAMAM. Evet! Sorun değil, çünkü artık e-posta ile günlük olarak alınan "Ek okumaya" ihtiyacım yok. Sadece konuyu görmeyi, e-postayı kapatmayı ve hissettiklerimin orada yazılanlardan daha önemli ve daha gerçek olduğunu fark etmeyi tercih ederim. Artık ilgilenmiyorum.
Bazı şeyleri anlamak ve yaşamak için "Ek okumaya" ihtiyacım yok. Birkaç gün önce her şeyin daha iyiye doğru değişeceğini düşündüm ve yaptığım şey için kendimi suçlu hissettim. Ben yanlış bir şey yapmadım. Renkleri, hayalleri, arzuları, bedenleri, nesneleri, alışkanlıkları seviyorum.
Şimdi uykuya dalmam ve bir klavyenin sesiyle uyanmam garip. Ve garip olan ne biliyor musun? İyi hissettiğimi. Bugün bir renk patlamasıyla uyandım. Rüyalarımı bozmamak için yatağın başucunda alçak sesle konuştular. Aklımda bir mavi vardı ve her şeyi biliyordu. Kesinlikle her şey. Sarı ve Siyah'ın beni anlamak için öğrenecekleri daha çok şey var.
- "Yer kazandınız"
- Doğru zamanda kullanacağım.
Keyifli bir akşam!
A. teşekkürler!
